Bliede ben ik dat ik hier,
met een gedicht in het Drents,
dierbaren mag gedenken
die uut de tied kommen bint.
maor veur aoltied bewaard blieft in Liefde.Mörgen mis ik je
Ie met wel ik leefde
Ie met wel ik dielde lief en leed
Je mis ik vandaag en mörgen
Je mis ik in de tied die ankomp
Je mis ik niet minder maor meerIe met wel ik leefde
Ie met wel ik dielde
Ie bent er in mien gemis
Je wil ik nog melden
Je wil ik nog um raod vraogen
Je wil ik nog zeggen
Wussen ie ’t al?
He’j ’t al heurd?Wel as mij vrag:
“Hoe lang is ‘t non leden?”
mak mij in toezel
hold mij òf um te vúlen
um te zeggen
da’k je mis
ik mis je, mörgen
